συμφιλώ

-έω, Α

τρέφω αμοιβαία αισθήματα αγάπης για κάποιον («οὔ τοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῑν ἔφυν», Σοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + φιλῶ «αγαπώ» (< φίλος)].